Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Oyunun kahramanı Mavi. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . Ne diyor Mavi oyunda. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . . . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Ve ölenler, yaralananlar. . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Ve ölenler, yaralananlar. . . . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . . . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . . . . . . . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Oyunun kahramanı Mavi. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Ne diyor Mavi oyunda. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor.