Mustafa Balbay: Şahsıma mektuplar (5) Hak isteyeni haklarım!

Birkaç boş borudan sonra bir boruda yem verilir. Yenisini yapalım” diye bir hamle daha düşünüyoruz. Hemen beklenti içine giriyorlar. Atlar yine rahatlar. Olaya CHP’yi bulaştırıp olayla ilgili yayın yasağı getirmek çok iyi oldu!***Önümüzdeki günlerde, milletten oy toplama teknikleriyle ilgili yöntemleri insanlığın hizmetine sunacağım. Bunun en iyi meyvelerini yargıda alıyorum. Sonra adliye girişine teröristlerin giriş yapması, işi daha karmaşık hale getirdi. Düşman üreteceksin, onu hain ilan edeceksin, yaptığı her şeyin terör faaliyeti olduğunu kanunlara dayanarak kanıtlayacaksın. Kontrollü kaos ortamı yarattım. Vermesem de verebilirim ihtimaline seviniyorlar. Sonrasında “Mademki millet bu anayasanın sorunlu hale geldiğini düşünüyor. . Yerel seçimler sürecinde “ekonomi dışında her şeyin konuşulması” ilkesi çerçevesinde milletin anayasadan da bıkmasını sağlamak üzereyiz. Tutturmuşlar, “masumiyeti karinesi”!Ulan cibiliyetsizler, bunun ne anlama geldiğini biz bilmiyor muyuz? Önce şu ilke yerleşecek:Herkes bize mahkûmdur, bize mahkûm olmadığını düşünen terörden hüküm giyer, mahkûm olur!Bunu “mahkûmiyet karinesi” olarak kayda geçirdik. Aradan zaman geçiyor, biraz daha. Atlar acıkıp huysuzlaşırsa arada yem borusu çalınır ama yem verilmez. Ver korkuyu, al oyu! İstanbul adliyesi’nin koridorlarında “Yaşasın şeriat” diye slogan atanların başına bir şey gelmesin diye özel güvenlik ciddi önlemler aldı. Ne demiş atalarımız? Yok kanun, yap kanun!Yüksek yargı organlarının üstünde bir organ daha kurdum:Saraytay!Herkes kendini buraya göre ayarlıyor! Kanunlar her bakımdan önemli. Yol haritam açık ve net:Her şeyi belirsiz hale getir, belirleyici ol!Seri üretime bağladığımız terörist imalatının son örneği Can Atalay olayında da her şey öngördüğümüz gibi gidiyor. Sonra kin ve nefret diline yeni sözcükler ekleyip piyasaya süreceksin! Bazen üretim hataları oluyor, yeterince kin ve nefret üremiyor ama o zaman da “korku”yu devreye sokuyorum. Sonra, “Zam gelebilir” diyorum. ” diye düşünüp tedirgin oldu. Hemen haklıyorum!",. Arada uyanıp “Hakkımı istiyorum” diyen olursa. İşte ben asil milletime asil at muamelesi yapıyorum. Seferde yem azalınca yem verme aralığı da artar. . Başlığını şimdiden paylaşayım:Oy istenmez, alınır!İpuçlarından birini vereyim. Tarihte, atlarla sefere giderken, yem verilmeden önce “yem borusu” çalınır. Başarılı uygulamalarımın en başarılısı devlet kurumları arasındaki uyumu sona erdirip son sözün Saray’da söyleneceği bir düzensizlik kurmak oldu. . Tabii millet korktu, “Adliyede böyleyse. Diyorum ki aynı konuda 4-5 kanun çıkarın. Anayasa Mahkemesi “hukukça” diye yabancı bir dil kullanıyor ama olsun, biz yok saydığımız için varlığının anlamı olmuyor. Anayasada ne yazarsa yazsın, gerçek budur. Halkı kin ve nefretle beslemek, ekmekle beslemekten daha kolay. *** Anayasada, yasalarda sakatlık bir değil ki! Hangisini düzelteceğime şaşırıyorum. . Atlarsa az sonra yem geliyor diye rahatlar. . Gelmeyince yine huysuzlaşırlar. Boru ötünce, atlar yem gelecek deyip rahatlar. Meclis istediğim hızda çalışmıyor. . . Biraz zam yapıyorum. . Ne zaman hangisi işimize gelirse onu kullanırız.

Mustafa Balbay: Şahsıma mektuplar (5) Hak isteyeni haklarım!

. Atlar yine rahatlar. Anayasada ne yazarsa yazsın, gerçek budur. Düşman üreteceksin, onu hain ilan edeceksin, yaptığı her şeyin terör faaliyeti olduğunu kanunlara dayanarak kanıtlayacaksın. Vermesem de verebilirim ihtimaline seviniyorlar. Ne demiş atalarımız? Yok kanun, yap kanun!Yüksek yargı organlarının üstünde bir organ daha kurdum:Saraytay!Herkes kendini buraya göre ayarlıyor! Kanunlar her bakımdan önemli. Boru ötünce, atlar yem gelecek deyip rahatlar. Tutturmuşlar, “masumiyeti karinesi”!Ulan cibiliyetsizler, bunun ne anlama geldiğini biz bilmiyor muyuz? Önce şu ilke yerleşecek:Herkes bize mahkûmdur, bize mahkûm olmadığını düşünen terörden hüküm giyer, mahkûm olur!Bunu “mahkûmiyet karinesi” olarak kayda geçirdik. Hemen haklıyorum!",. . Yenisini yapalım” diye bir hamle daha düşünüyoruz. . Başarılı uygulamalarımın en başarılısı devlet kurumları arasındaki uyumu sona erdirip son sözün Saray’da söyleneceği bir düzensizlik kurmak oldu. . Sonrasında “Mademki millet bu anayasanın sorunlu hale geldiğini düşünüyor. ” diye düşünüp tedirgin oldu. Kontrollü kaos ortamı yarattım. Sonra adliye girişine teröristlerin giriş yapması, işi daha karmaşık hale getirdi. *** Anayasada, yasalarda sakatlık bir değil ki! Hangisini düzelteceğime şaşırıyorum. Hemen beklenti içine giriyorlar. Ne zaman hangisi işimize gelirse onu kullanırız. Sonra kin ve nefret diline yeni sözcükler ekleyip piyasaya süreceksin! Bazen üretim hataları oluyor, yeterince kin ve nefret üremiyor ama o zaman da “korku”yu devreye sokuyorum. Biraz zam yapıyorum. Meclis istediğim hızda çalışmıyor. Ver korkuyu, al oyu! İstanbul adliyesi’nin koridorlarında “Yaşasın şeriat” diye slogan atanların başına bir şey gelmesin diye özel güvenlik ciddi önlemler aldı. Sonra, “Zam gelebilir” diyorum. Gelmeyince yine huysuzlaşırlar. Halkı kin ve nefretle beslemek, ekmekle beslemekten daha kolay. Atlarsa az sonra yem geliyor diye rahatlar. Yol haritam açık ve net:Her şeyi belirsiz hale getir, belirleyici ol!Seri üretime bağladığımız terörist imalatının son örneği Can Atalay olayında da her şey öngördüğümüz gibi gidiyor. Diyorum ki aynı konuda 4-5 kanun çıkarın. Başlığını şimdiden paylaşayım:Oy istenmez, alınır!İpuçlarından birini vereyim. Anayasa Mahkemesi “hukukça” diye yabancı bir dil kullanıyor ama olsun, biz yok saydığımız için varlığının anlamı olmuyor. Yerel seçimler sürecinde “ekonomi dışında her şeyin konuşulması” ilkesi çerçevesinde milletin anayasadan da bıkmasını sağlamak üzereyiz. Atlar acıkıp huysuzlaşırsa arada yem borusu çalınır ama yem verilmez. . Arada uyanıp “Hakkımı istiyorum” diyen olursa. . Olaya CHP’yi bulaştırıp olayla ilgili yayın yasağı getirmek çok iyi oldu!***Önümüzdeki günlerde, milletten oy toplama teknikleriyle ilgili yöntemleri insanlığın hizmetine sunacağım. Tabii millet korktu, “Adliyede böyleyse. İşte ben asil milletime asil at muamelesi yapıyorum. Bunun en iyi meyvelerini yargıda alıyorum. Birkaç boş borudan sonra bir boruda yem verilir. Aradan zaman geçiyor, biraz daha. . Seferde yem azalınca yem verme aralığı da artar. Tarihte, atlarla sefere giderken, yem verilmeden önce “yem borusu” çalınır. .